Opublikowano

Kostka Rubika – historia powstania, metody układania i wariacje

Kostka Rubika jest znana jako jedna z bardziej rozpoznawalnych łamigłówek logicznych. Wykorzystywana przy wielu sztuczkach magicznych i znajdująca zastosowanie w osiąganiu coraz to nowszych rekordów Guinnessa, doczekała się różnych niestandardowych wariacji, takich jak kostka typu Gear Cube bądź Pyraminx.

Popularna kostka została wynaleziona i skonstruowana przez węgierskiego architekta Ernő Rubika w 1974 roku. Początkowo nazywana „magiczną kostką”, pojawiła się w Polsce osiem lat po opatentowaniu wynalazku, w 1982 roku. Od dnia skonstruowania pierwszej kostki na całym świecie sprzedano ich ponad 350 milionów, co czyni kostkę Rubika najlepiej sprzedającą się zabawką logiczną.

Kostka Rubika, w standardowej wersji będąca sześcianem o wymiarach 3x3x3, stawia przed użytkownikiem zadanie takiego ułożenia kolorowych kwadratów, by na każdej ściance wszystkie kwadraty posiadały ten sam kolor. Powstało wiele różnorodnych technik układania kostki, z czego najpopularniejsze to metoda LBL (layer-by-layer; powolna, jednak najłatwiejsza dla początkujących technika), metoda Petrusa i metoda Old Pochmann, pozwalająca na ułożenie kostki bez patrzenia na nią.

Ze względu na popularność kostki, powstało wiele różnych wersji, stanowiących alternatywę dla najbardziej znanej kostki 3×3. Dostępne są one w różnych wymiarach od 2×2 do 17×17, a również w niestandardowych kształtach, np. 2x3x4. Wariacje nie opierają się jednak tylko na zmianach rozmiaru – istnieje także zmieniająca kształt, oparta na mechanizmie zębatkowym kostka typu Gear Cube lub pozbawiona elementów centrowych kostka Void Cube.